Luisteren naar je klanten. Dat is ook in de coronacrisis het belangrijkste uitgangspunt geweest voor Leon Janson van Uitvaartverzorging Janson & Bolland uit Leiden. En dus werden nieuwe manieren gezocht om afscheid te nemen van dierbaren. ,,Want het is altijd al verdrietig genoeg voor de nabestaanden.’’

Na de persconferentie van premier Mark Rutte in maart, waarin werd verteld dat Nederland gedeeltelijk op slot ging, was het even schrikken voor de Leidse uitvaartverzorgers. Want ja, het werk in een uitvaartcentrum gaat door en zeker in tijden van een pandemie. Alleen mochten er opeens maar dertig bezoekers bij een begrafenis of crematie aanwezig zijn. ,,Mijn eigen familie is al groter, dus je moet opeens keuzes gaan maken. Dat is echt heel lastig’’, constateert de 53-jarige eigenaar Leon Janson. ,,We zijn gelijk aan de slag gegaan om te zorgen dat er toch goed afscheid genomen kon worden.’’

Zo werd het Uitvaartcentrum Levendaal, net zoals het Afscheidscentrum Oegstgeest aangepast. Een afscheiding moest zorgen voor afstand tussen de nabestaanden en de bezoekers die kwamen condoleren. Er werd een aparte in- en uitgang gemaakt, zodat bezoekers afstand konden houden. Geen koffie meer, maar er stond een flesje water klaar dat de bezoekers konden meenemen naar binnen of naar huis. ,,We hebben in april een keer politie op bezoek gehad aan het Levendaal, omdat iemand tweehonderd man naar binnen had zien gaan. Dat ze via de achterdeur weer naar buiten waren gegaan, was niet te zien.  Het was allemaal goed in orde. En op deze manier konden mensen toch afscheid nemen van een goede vriend of een buurman’’, aldus Janson. Daarnaast heeft het Leidse uitvaartcentrum op de eigen website digitale condoleanceregisters aangemaakt want ook condoleanceboeken waren even taboe. Ook op die manier konden mensen hun medeleven betuigen.

Echt anders verliepen de crematies en begrafenissen, waar maximaal dertig mensen aanwezig mochten zijn. Die regel werd strikt gehandhaafd, want de gezondheid van bezoekers, maar ook het eigen personeel stond voorop. Zo was er ook een speciale glasplaat gemaakt voor de kist van mensen die overleden waren aan corona. ,,Niemand wist precies hoe het virus zich gedroeg, maar wel dat het gedijt bij kou. Dus hebben we steeds kisten met overledenen door corona drie dagen dicht gehouden en daarna afgedekt met een glasplaat. Onze eigen medewerkers werkten met mondkapjes, handschoenen en er is heel wat handontsmetting gebruikt.’’

Na veel drukte in de maanden maart, april en mei, merkte Janson dat juni en juli relatief rustige maanden waren. ,,Nu nog zien we dat het echte afscheid vaak in familiekring wordt gedaan. De anderhalve meter afstandsregel geldt nog steeds, dus het blijft passen en meten. Er wordt nu vaak uitgeweken naar een andere locatie, als bijvoorbeeld de aula van Rhijnhof niet groot genoeg is. Daar praten we met onze klanten over en zij maken de keuze. De meeste mensen hebben daar begrip voor, want wij proberen het afscheid zo te regelen als dat zij graag willen. We luisteren naar onze klanten, coronacrisis of niet.’’